Midden-China, de enige ervaringen!

Na een stilte van bijna een week weer een nieuw berichtje! Er is in een week tijd veel gebeurd en eigenlijk lijkt een week geleden al wel weer een maand geleden voor ons. De ene indruk is nog niet verwerkt of de andere komt erover heen gedenderd. Toen we jullie verlieten waren we nog in Beijing en pakken we ons verhaal daar dus weer op. Op de laatste dag in Beijing zijn we in de ochtend naar Mao's mausoleum gegaan. Waar Lenin er netjes bij lag, zag Mao er stukken minder gezond uit. De tombe was ook minder indrukwekkend, ware het niet dat bij binnenkomst je een enorm standbeeld van Mao op een stoel staat waar nog steeds duizenden Chinezen ieder dag bloemen leggen. In de middag hebben we de fiets gepakt en zijn door Beijing gaan karren. Beijing is helemaal aangepast op fietsers. Op de grote weg aan het plein van de Hemelse Vrede ligt een fietsbaan van een meter of 7 breed! Helaas waren we de tijd een beetje vergeten en begon de reis tegen de klok om de trein te halen. Het ging al mis in het hostel waar ze de borg niet wilden teruggeven (Niek had namelijk de al zeer verrotte fiets helemaal aan gort gereden). Na wat onderhandelen half rennend naar de metro. Met nog een kleine 20minuten op de klok een taxi gepakt, rijd die gochem de verkeerde kant op... Zo'n 3 minuten voor tijd waren we op station Beijing West, het grootste treinstation van Azie en een gekkehuis dus. Precies op tijd renden we het perron op, bleek dat we nog een stempel moesten hebben. Al de Chinezen lagen dubbel van die Europeanen rennend en zwetend met hun backpack. Het lachen verging ze snel toen Gerry een flesje bier (wat echte backpackers bij moeten hebben) liet vallen tussen een zittende menigte. We kozen eieren voor ons geld en zetten het weer op een rennen, met een verbijsterde menigte Chinesen achter ons latend. Trein dus gemist, maar gelukkig bood een trein later uitkomst. We hadden hard sleepers; wagons bestaande uit rijen van 3 bedden boven elkaar. Lekker relaxed reizen, rond 22.00 in slaap gevallen en rond een uur of 06.00 werden we wakker gemaakt en bleken we al in Xi'an te zijn.

Na een hostel te hebben gevonden (ze stonden ons al weer op het station op te wachten) gelijk naar de hoofdattractie op weg gegaan: Het Terracotta Leger. Enkele duizenden beelden van terracotta (soort klei ) die als denkbeeldig leger het graf van een keizer moesten beschermen. Ieder beeld is zo'n 1.80 m hoog en uniek (waarmee we bedoelen eigen gelaatstrekken). Ook weer indrukwekkend om te zien en tussen beelden te lopen die pas zo'n 30 jaar geleden ondekt waren en al het 8ste wereldwonder worden genoemd. Leuk:we pakten voor 8 yuan (80eurocent), terwijl vele andere reizigers voor veel hogere bedragen zich er in lieten luizen door louche touroperators. Die avond kwamen we uit in een dumpling (soort zeewier in een vette rol deeg) restaurant, volgens de Lonely Planet een must do...volgens ons ronduit smerig. Nog steeds als we een boer laten komt er wat van die nare smaak naar boven, niet doen dus! Na een goede nacht wat ander highlights van Xi'an bezichtigd zoals de wilde ganzen pagode, bell en drum toren en de moslim wijk (veel Chinezen met hoofddoeken). Toen rond 18uur de trein gepakt en daarmee een begin gemaakt aan de langste nacht tot nu toe, we hadden namelijk hard seats....

Hard seats zijn behalve hard (waardoor dus je kont na een uurtje in slaap valt) ook de manier van reizen van het gewone volk. Dat hebben we geweten, een rit van 14uur die een maand leek te duren. Bij elke tussenstop werd de trein voller en voller. De menigte zat, lag, hing overal. Als het daarbij blijft, ok, maar de menigte had de walgelijke neiging om aan een stuk door te roggelen en dan ook nog de roggel op de grond/tegen de wand te tuffen. Binnen mum van tijd lag de trein vol met roggels. Verder was er geen manier om afval op te ruimen dus dat werd of uit het raam geknikkerd of ook maar tussen de menigte op de grond gegooid. We hadden ook nog het geluk bij de wc te zitten wat gerand stond voor een verstikkende urinegeur waar zelfs de meest getrainde toiletjuffrouw nog haar wenkbrauwen bij optrekt. Bijna in slaap tuimelend van pure uitputting kwamen ze ook nog eens met een megafoon (om 02.00uur 'snachts) sokken verkopen en anders smeet wel een enthousiaste Chinees de toiletdeur zo hard dicht dat je op je stoel de naschokken voelde. Ongeloof op onze gezichten. Kapot kwamen we aan in Chongqing.

Na een lange rustdag in Chongqing zijn we in de avond het centrum van Chongqing in gegaan en het werd erg gezellig. Het was immers zaterdagavond wat gerand staat voor een avondje stappen. Eerst lekker pizza gegeten (weer wat anders als noodles of rijst) en we raakten aan de praat met een bediende daar. Hij wilde ons wel naar de disco's leiden. Zo kwam het dat we rond middernacht tussen de Chinezen in een discotheek stonden en daar onze danskunsten vertoonden tot groot enthousiasme van de Chinezen. Verder nog in een foute kroeg geeindigd waar een Filipijnse band (lees: vrouwen) zatte Polen vermaakten. Na dit tafereel te hebben aanschouwd toch maar weer naar ' huis' gegaan. Chongqing was al met al zeer goed bevallen. Het centrum doet aan als dat van een New York/ Shanghai met zijn lichtreclames en hoge flats. De volgende dag rustig aangedaan en tegen de avond de boot genomen die ons naar het oosten zou brengen over de Yangze rivier, de op 3 na grootste rivier ter wereld.

We hadden een 2de klas coupe en hoefden deze niet te delen met Chinezen en anderen tot onze grote opluchting. Even geen geroggel! Varend over de Yangze door Chongqing by night met een pilsje in ons hand gingen we de nacht tegemoet. Deze bleek weer kort te zijn. Vroeg in de ochtend rond 05.30 gaat namelijk de muziek keihard aan en word je door een zeer ijverige medewerker uit je bed getimmerd. De eerste grote tussenstop was aangebroken. Langzaam kleden we ons aan en tegen de tijd dat we uit onze coupe komen in het schip verlaten en in de verste verte geen toerist te bekennen. We lopen de langs de oever en worden benaderd door Chinezen die zeggen dat we moeten betalen. Een uur later en weer heel wat yuan armer blijken we een jeeptochtje van niks te hebben gekregen. Langzaam kwam het zonnetje door die ons weer wat vrolijker kreeg. Op het dek ontmoeten we Creg en Renee uit Australie. Met hun hebben we een gezellige tijd. We leren weer een nieuw kaartspelletje en na wat uren is het zowaar gezellig druk aan onze tafel en zitten we met Chinezen en Australiers te ezelen...echt een successtory hier! Na wederom een korte nacht begint het mooiste deel van onze boottocht. Vanaf ons 'cruise'schip stappen we over naar een kleinere boot en vervolgens op nog een kleinere boot over te stappen. We varen tussen immens hoge kloven en komen ogen te kort. Alleen over deze 4 uur hebben we al 200 foto's geschoten. Om elke rivierbocht ligt weer een nieuw uitzicht waarbij je mond openvalt. Op het kleinste bootje hadden we een mannetje met felgele en bruine tanden die voor ons begon te zingen. Erg leuk, zo leuk zelfs dat Gerry zich geroepen voelde deze goede man op een limerick te trakteren. Voor een boot vol Chinezen zong hij:

"In China zagen we een oude vent,
Die had enorm veel zangtalent,
We raakten aan de praat,
En gaven hem wijze raad,
Poets voortaan je tanden met Prodent!"

Al bij de 2de zin steeg het applaus van de Chinezen tot ongekende hoogte.
Na dit vermaak werden we weer teruggebracht naar ons cruiseschip. Helaas zal de indrukwekkende omgeving die wij gezien hebben aan het eind van het jaar grotendeels onderwater verdwenen zijn door de bouw van de grootste dam ter wereld. Hierdoor zal het water 175m stijgen. Toen wij er waren was het water al zo'n 120m gestegen. Langs de oever zie je hoogtepeilers die aangaven dat hele dorpen binnen nu en december voor altijd zullen verdwijnen. De torenhoge kloven en de natuur eromheen zal dan ook voor altijd verdwijnen en plaats maken voor een nieuw ecosysteem. In de avond kwamen we aan bij de dam; werkelijk een indrukwekkend staaltje bouwkunst. We mochten helaas niet op de dam maar op een 100m afstand kreeg je al het geval dat je heel heel klein was. De dam is de oplossing voor een nijpend energietekort van de Chinezen en het in toom houden van het water dat door getijden wel 50m kan varieren. Vroeg in de ochtend komen we dan in Yichang aan waar we de bus naar Wuhan pakken om vervolgens met de trein (hard sleepers!) richting Guilin te gaan dat tussen het Karstgebergte ligt. Hier zijn we inmiddels al voor de 2de dag en de eerste indrukken beloven een mooie week...

Groetjes Niek en Gerry

PS foto's volgen later

********************************************

After one week of silence from our side, here again a new message! A lot of things paased in this week and to be honest one week looks like it is a month ago already. We can't give any impression an place cause the one is overrulling it. When we left you, we were in Beijing, so from there we start to tell our story again. On our last day we visited the mausoleum of Mao. Lenin was resting kindly, Mao didn't look that healthy. The tomb was even less impressive, allthough thousands of Chinese put flowers for their great leader at the entrance in front of a big statue Mao sitting on a chair.

In the noon we rented a bike for visiting Beijing. It's a nice biking city. On a big road at Tiananmen's square lays a bicycle road, 7 meters wide! It was a pity we lost some time, cause of nice sceenerys, Lama tempel, etc. Our race against the clock started when in our hostel they didn't want to give back our deposit. (Niek broked down a damaged bike after 5 minutes) After bargaining we ran to the metro. With a silly 20 minutes we took a taxi, but the taxidriver did drive the wrong way... 3 minutes before departure time we finally arrived at Beijing West station, the biggest one in Asia, so a crowdy place. Right on time we found our platform, but we heard we needed a stamp. All Chinese people were laughing of the view seeing European running and sweating with their back pack. But the laughing was for short, when Gerry dropped a bottle of beer (necessairy for every back packer!) between the sitting crowd. We looked to each other and decided to run harder tha before, with an amazed Chinese crowd behind us. We missed our train, but we did take a later train. Hard sleepers, wagons with 3 beds above each other. Quiet relaxing to travel like this, around 22:00 we slept and we were waked up at 06:00 in Xi'an.

We found a hostel (a man invited us at the station) and went directly to the Terracotta Warios (a main attraction). Thousands of statues were build to protect the tomb of the emperor with his fake army. Every statue was 1,80 m high and unique in each face. It was very impressive to walk between this statues which were digged up 30 years ago and it's called the 8th world miracle. Nice detail: we took a bus for 8 yuan, while other travellers paid many higher prices at untrustable tour operators. In the night we arrived in a dumpling (kind of seaweed in dough) restaurant, Lonely Planet said it's a must do!, our experience: don't ever do! disgusting! Even with burping you still feel it later, bah. After a good night and watching other highlights of Xi'an, like the wild goose pagode, bell and drum tower and the muslim quarter (Chinese with headcloth). At 18:00 we took a train and we experienced the longest night till now, we sat on hard seats...

Hard seats aren't exceptionally hard (your butt sleeps after a hour), but also the way of travelling of low class people, makes it a different experience. A trip of 14 hours which was like it took a month, stopped at every station and the train became more and more crowdy. Everybody sat, layed and hang everywhere. All Chinese were spitting everywhere: in the ground and the wall. In a few time the train was full of this shit and rubbish everywhere if they didn't throw it out of the window. We were lucky to have a seat close to the toilet which started to smell better every hour created by a stinky urine flavour, where even a overtrained toilet lady would move her eyebrows. After starting to fall a sleep caused by terrible tiredness, thery passed us with a megaphone to sell socks or many Chinese smashed the toiletdoors that hard so you could feel the shakes on your seat. Disbelief on our faces and we arrived broken down in Chongqing.

After a long day of rest in Chongqing we went to see the center of the city in the evening, which turned out to be the right decision. Saturdaynight promisses a night full of fun, also here in China! After eating pizza (something else as noodles and rice) we started talking with a servent. He liked to give us a tour to the hot spots of the nightlife in Chongqing. So it happened that around midnight we stood in a discotheque in between a dancing crowd of Chinese showing our dance moves to their great pleasure. Chongqing rocks! It has the looks of New York/ Shanghai with its high towers and light commercials. We also visited a bar with a Philipine band (read: women) which was cheered by fat drunken Polish men. At around 03.00 we got a taxi to our hotel. Next day we relaxed and in the evening we started our 3 day cruise on the Yangtze river, the third largest river in the world, bringing us to the eastern part of China.

We had a second class room and to our relieve we had it for our own (it was a room for 4 persons). Relieved with no spitting chinese in our room we enjoyed a beer on the deck while cruising on the Yangtze through Chongqing by night. The night turned out to be short. Early in the morning (around 05.30) the music turned on very loud and a fanatic servant made sure we were awake. The first big stop was there. Slowly we got dressed with as result we ended on a ghost ship with no sign of any tourists. We got on shore and were immediately approached by Chinese who demanded we payed. An hour later and some Yuan poorer it turned out we payed for a boring jeep safari through more boring landscape...screwed for a change. But when the sun showed up through the clouths we felt much better. On the deck we met two Aussies: Creg and Renee. We had a good time with them. After learning a new game of cards we started playing the somewhat childish game of Donkey, which turned out to be a huge succes. One time we ended up between a crowd of fanatic Chinese and Aussies.


After again a short night the most beautiful part of our cruise started. From the big cruise ship we changed to a smaller boat and finally to a very small boat. We cruised through cliffs as high a flats and did not know where to look, everything was beautiful. In a time of 4 hours we probably shot a many as 200 pictures. After every riverbend there was a new astounishing view. On the smallest boat we had a little Chinese man with very yellow and brown teeth who explained us everything in Chinese (so we didnot have a clue what he was talking about). Suddenly this man began to sing. Of course Gerry, as a natural singer, joined the singing party with a limerick (it won't rhyme in English, but it did in Dutch!):

"In China we saw an old man
With enormous singing talent
We started to talk to him
And finally gave him some smart advice
Brush your teeth with Prodent!" (brand of toothpaste)

Already after the second sentence of the limerick the Chinese applauded and cheered. After this entertainment we were brought back to our cruise ship. Unfortunately the amazing gorges we saw will dissappear for the greater part in the end of this year by the completion of the biggest dam in the world. The water has already risen 120m and will continue to rise to 175m. On the shore you see markers which indicate that during the following months whole villages will be dissappear for ever under neath the water. The great gorges will be diminished to hills sticking out of the water and the nature will be destroyed to make place for a new ecosystem. In the evening we reached the dam. Although we were not allowed to get on top of the dam, we approached it up to 100m. It was an impressive display of technique and you really feel small if you stand that close to the dam. In the future this dam has to solve the enormous energy problem of China and the dam will serve to prevent flooding; in a year the waterlevel now may differ as much as 50 meters. Early the next morning we arrived in Yichang from where we took a bus to Wuhan to continue from there by train (hard sleepers!) to Guilin. It is now already our second day here and the first impressions already promiss an amazing new week...

Kind regards,

Niek and Gerry

PS Pictures arrive later!