Afscheid van Nepal en welkom in de oven van India

Het werd tijd om een einde te breien aan ons Nepalees avontuur. De laatste dagen in Nepal bestonden vooral uit chillen. Koninginnedag zondagavond waren we even helemaal los gegaan in een bomvol cafe waar bitterballen en patat gratis werd geserveerd en natuurlijk de nodige Oranjebitter. Maandagochtend dus vooral herstellen. In de namiddag ging Gerry naar zijn vriend en zakenpartner Hari terwijl Niek de grootste Stupa van Nepal bezocht in Bodnath. 's Avonds op tijd naar bed want de volgende dag raften...nou dat was me een tegenvaller. Na 3,5 uur in een lokale bus op de plaats van bestemming. De rivier lag er vredig bij en dat zou hij ook blijven. Er was wel geteld 1 leuke stroomversnelling die we door onze onkunde ook nog tot een slecht einde brachten door met de raft op de enigste uitstekende rots te varen, waarna de gids overboord moest om ons te bevrijden. Toch waren we blij om weer even uit Kathmandu te zijn en de natuur te zien. De volgende dag ging Niek door de Kathmandu vallei mountainbiken en verdwaalde hopeloos. Met de hulp van de lokale bevolking verdwaalde hij nog meer en na 5 uur door de snikhete vallei kwam hij uiteindelijk weer kapot terug in Kathmandu. Gerry had in de tussentijd de puntjes op de i gezet met Hari want de volgende dag zouden we naar Varanasi vliegen.

Helaas, het liep net even anders. De vlucht werd om technische redenen gecancelled (lees: te weinig passagiers) en daar zaten we dan. Vliegensvlug een jeep naar de grens met India geregeld. De volgende ochtend een lange rit van 7 uur naar Sunauli aan de grens. Tot onze opluchting was de grens overgang vloeiend, behalve de chaotische situatie met trucks die elkaar blokkeren en koeien die te samen ellenlange files veroorzaken. Met een riksja wormen we ons door de files en worden na een minuut in India al door 2 lokale reisbureau medewerkers afgezet. We zouden een treinticket moeten bevestigen en het kostte 10 euro de man...na lang wikken en wegen stemden we in en dus dag dag geld. Toch verliep de reis naar Varanasi verder vlekkenloos. In de eerste van de vele overvolle bussen reden we naar Gorakhpur waar we de nachttrein pakten. Tegen het ochtendgloren waren we in ons hotel met de Ganges schitterend op de achtergrond.

Varanasi is zo ongeveer de heiligste stad voor de Hindi's. De Moeder rivier de Ganges stroomt langs Varanasi en komt samen met nog 2 andere heilige rivieren. De gekste taferelen zie je hier, van mensen die zich inschuimen en baden of een lekker slok pakken tot de crematie langs de oever. Tegen de middag struimen we langs de verschillende Ghats (soort van pieren) die elk hun eigen ritueel hebben. Door de hitte waren er weinig mensen langs de oever. Het word hier overdag 45+ graden en we zweten als een otter. We begrijpen al snel dat het dus heel vroeg op staan word, een siesta houden en de laatse uurtjes licht mee pakken om tot iets van activiteit in staat te zijn. Wel zien we de traditionele crematie. Geschokt zien we een lichaam branden en na enigszins bestuderen hebben we alle ledematen van een afstandje ontcijferd en zien we verontwaardigd hoe de plaatselijk crematie medewerker met een stok in het lijk prikt. We worden door een man meegenomen die ons uitleg geeft over de Ganges en zijn rituelen. Hij klopt zichzelf op de borst, want op zijn Ghat is plaats voor iedereen van elk geloof. Daarna verteld hij zonder blikken en blozen dat dat natuurlijk niet geld voor mensen met lepera, die worden namelijk al van binnen verbrand voor de zonden die ze hebben begaan. Oplossing: deze worden met een blok aan hun lijf in het midden van de Ganges gegooid (natuurlijk wel dood). Eigenlijk is de Ganges een hoogstvervuilde rivier, maar het is beter om daar geen kwaad woord over te zeggen. De mensen zien het als hun moeder en drinken van de rivier (wij zouden doodziek worden) als het drinken van moedermelk. Met een riksja bezoeken we de hoogtepunten en tempels van Varanasi en moeten 's avonds door de donkere straten onze weg tastend naar het hotel terugvinden. In het snikheet hotel denken we nog eens aan onze vrienden die nu hun jaarlijkse weekendje Brussel hebben. Toffe foto's mannen! Hopen er volgend jaar weer bij te zijn!

De volgende ochtend om 5.30 is het tijd voor een boottocht langs de Ghats waar het nu wel druk is. Een menigte van mensen is druk in de weer met zichzelf ritueel te reinigen. In de verte zien we de rookwolken van de lijkverbrandingen opstijgen. We ontmoeten een Zwitsers stel met wie we naar Sarnath gaan, de heiligste plaats voor Boedhisten. In Sarnath heeft Boedha namelijk zijn leer verkondigd. Weer een rondje tempels dus. Tegen de middag is het zo heet dat we weer snel het hotel op zoeken. 's Avonds besluiten we de trein naar Kajuraho te pakken, enigste probleem we hebben geen ticket. Door het omkopen van de conducteur bemachtigen we toch een felbegeerd bed op deze drukke trein. Na 7 uur treinen moeten we nog 4 uur bussen en stappen uit in de middle of nowhere. De zinderende hitte en het droge landschap doen ons afvragen wat we hier in hemels naam doen en het geeft ons een idee van de steppen in Afrika (al moeten we dit wel checken bij onze Afrika deskundige Van The Law). Samen met Benjamin (een Fransman) zoeken we een hotel en 's avonds en in het ochtendgloren bezoeken we de wereldberoemde tempels. Behalve dat ze uitstekend bewaard zijn gebleven zijn op en in de tempels vele Kamasutra technieken te zien. Na de nodige inspiratie is het toch weer tijd om dit gehucht te verlaten en we vertrekken richting Agra. Het zou een zware reis worden van 12 uur in een overvolle bus en daarna in een trein waar we door wederom gebrek aan een goed ticket in de chaotische taferelen betrokken raakten. Gerry had mazzel en vond een plaats om te zitten, maar Niek en Benjamin stonden tussen de schreeuwende duwende menigte en telkens als ze dachten dat de trein niet voller kon was er weer een stop waar mensen wanhopig zichzelf naar binnenperste. Totaal uitgeput arriveerden we omstreeks middernacht in Agra.

Daar zijn we inmiddels 2 dagen. Gisteren naar het Agra fort geweest dat zeer indrukwekkend is. Een groot rood fort met een lang verleden. We nemen een gids en laten ons urenlang entertainen. Toch is het hoogte punt het uitzicht waar we in de verte de Taj Mahal zien op doemen. Deze ochtend was het dan zover. Om 06.00uur gingen de deuren open van de Taj Mahal en konden we een van de beroemste en mooiste gebouwen in de wereld aanschouwen. De reflectie van de Taj in het water, de helder blauwe lucht en het witte marmer maakten er een betoverende ochtend van. Zeker een van de hoogtepunten in onze reis! Daarna nog even naar de Baby Taj geweest, een kleinere maar oudere uitvoering van de Taj Mahal die dus ook in het niet viel. We komen nu net uit het zwembad waar we de drukkende hitte van ons af hebben geschud. De hitte heeft ook zeker positieve effecten. We worden bruin, krijgen overal de goedkoopste tarieven (laagseizoen) en hebben bij de toeristische attracties het rijk alleen. De komende dagen gaan we de echte hitte in, we gaan richting Jaipur, de hoofdstad van Radjastan, de woestijdstaat van India. We maken onze borst nat (van het zweet) en gaan ervoor!

De warme groeten,
Niek en Gerry

****************************************

It was time to make an end on our Nepali adventure. The last days in Nepal were spend chillin’. On Queensday Sundaynight we had a great party in a crowded pub with free ‘bitterballen’, ‘patat’ and Orangebitter. So Monday morning we spend recovering. In the afternoon Gerry visited Hari, his Nepali friend and business partner. In the meanwhile Niek visited the largest stupa in Nepal at Bodnath. We went to bed early because next day was our long desired rafting day…well it turned out to be a boring bad trip. After 3,5 hours with a local bus we arrived at the peaceful river, which was not going to change in to a wild river during the rafting trip. We counted 1 real strong current. Thanks to our inability to manage the raft we ended on the only cliff in the current and we had to be saved by our instructor. Nevertheless we had fun and were glad to leave Kathmandu for a day. Next day Niek went mountain biking through Kathmandu valley and got lost. With the help of locals he became even more lost and after 5 hours of biking is found his way back and was devastated. Gerry had arranged the last affairs with Hari and we were ready to leave on the plane to Varanasi.

Unfortunately, it went different. The flight got cancelled due to technical problems (read: not enough passengers) so we were stuck in Kathmandu. The same evening however we could arrange a jeep to the boarder with India. The next morning our 7hour drive to Sunauli at the boarder started. To our relief the passing of the boarder went smoothly, although we had to criss-cross with a riksja between a traffic jam caused by truck drivers and cows blocking the road. After just 1 minute in India we were ripped off by 2 “travel agents”. We had to pay an xtra sleeper price for the train. After doubting we decided to do it so bye bye money. The rest of the journey went smoothly and after a nighttrain we arrived early in the morning in Varanasi, where we saw the first sunlight reflections on the Ganges.

Varanasi is about the holiest of holiest places for Hindu people. The river streams through Varanasi and comes together with 2 other holy rivers. The craziest of happenings is a result; people foaming and bathing thereselves or taking a nice drink from to water up to real time cremations along the river side. In the afternoon we strolled along the different Ghats with each its own function. Due to the heat there were not too many people. In the afternoon it is 45+ degrees Celcius here and we sweat like crazy. We understood very quick that if we want to do something on a day we have to do it or early or near sunset. We did saw some cremations however. Shocked to see a body burning we identified even the different limps with one hand sticking out like waving to us. We were even more astonished to see the local cremation servant pricking a stick in the body. We are taking by a man who explaines about the Ganges and its rituals surrounding it. He is proud to say his Ghat serves the cremation of all religions. He adds without any feeling of shame that there is of course no place for leper people, they are burning from the inside as a result of their sins in this life or the past life. When they die the bodies are attached to a rock and thrown in the centre of the river. To be honest, the Ganges is one of the most polluted rivers, but to say so to the locals is a severe insult. The Hindi people look at the river as their mother and when they drink the water (it would make is very sick) is like drinking the milk of the mother. Using a rickshaw, we visit the highlights of Varanasi and in the evening we find our way back through the dark and criminal back lanes. In our hot hotel room we think for a moment longily of our friends who spend the annual weekend away in Brussels. Great pics! We hope to join again next year!

The next morning at 5.30 it is time for a boat trip along the Ghats where a big croud is gathered for the morning rituals. People are getting rid of their bad Kharma by washing and bathing. In the background smoke is rising from the cremation Ghats. We met a Swiss couple with whom we go to Sarnath, the holiest place for Budhist people. In Sarnath Budha first teached the Budhist principles to his disciples. Another round visiting temples was the result. In the afternoon temperatures had risen so high we got back to our hotelromm. In the evening we decide to take the train for a not planned but nice extra trip to Kajuraho. Only one problem, we didn’t had a ticket. After bribing one of the conductors we got a bed on the crowded train. After the 7h train ride we had to take a 4h bus and finally arrived in the middle of nowhere, Kajuraho. The heat was intense and we asked ourselves what the f*ck we were doing there. We had an idea we were on the savannas of Africa (although we have to check this with our Africa correspondent in Holland, Mr. Van the Law). Together with Benjamin (a French guy) we found a hotel and in the evening and the next morning we visited Kajuraho’s most famous temple complexes in perfect shape. It is known because of its erotic art mostly seen in Kamasutra like sculptures. After having found out some new techniques we left for Agra. It was a long and tiring journey of about 12h in stuffed to the roof busses and a chaotic train ride. Gerry had luck with a seat, but Benjamin and Niek were in between an screaming and pushing mob which unbelievably increased at every stop. Totally devastated we arrived in Agra at midnight.

There we are now 2 days. Yesterday we went to see Agra fort, which was very impressive. This colossal red fort has a long past and we enjoyed the tales of a guide who entertained us for hours. However we couldn’t get enough of the view on the Taj Mahal appearing at the horizon. The next morning we were up early to see sunrise at the Taj Mahal. The gates opened at 6h and we were one of the first to admire the stunning view on the Taj, one of the most beautiful and famous buildings in the world. The reflection of the Taj Mahal in the water, the clear blue sky in the background and the shining white marmer made it a magical morning. Surely one of the highlights of our trip! After that we went to visit the Baby Taj, a smaller but older version of its big brother and thus less impressive. We now just got out of the swimming pool were we took our refuge from the pressing heat. The heat has certainly its advantages: we get a nice tan, cheap discount prices at hotels and restaurants and whole tourist attraction for ourselves. The coming days we immerse in the real heat of Radjastan to first go to Jaipur, the capital of this desert like state. We recommence the battle with the heat and go for it!

The warmest regards,
Niek and Gerry