Beijing: een wereld apart

Nou het is weer tijd voor een update. We zijn inmiddels weer vanaf vrijdag in Beijing. Maar we zullen beginnen waar we afscheid hebben genomen. De laatste avond in Ulaan Bataar hebben doorgebracht in een live muziek barretje samen met Kristin, Michelle (beide Duitsland), Craig (Zuid-Afrika) en nog een Israelische gast waar de naam van ontschoten is. Midden tussen de Mongolen en met een stevige pint in de hand luisterden we naar echt lekkere muziek. Enigste probleem, de volgende ochtend om 08.05 vertrok de trein. Met een beetje een kater en een grote backpack op onze rug waren we toch ruim op tijd voor het vervolg van de Transmongolie express. Na enkele uren rolde de trein de Gobi woestijn in en daar wachtte ons een heuze zandstorm. Je zou zeggen geen probleem, ware het niet dat de trein niet zanddicht was. Als resultaat zaten we al snel onder het stof en werd het een heuze survival om van treinstel naar treinstel te komen. Rond een uur of 10 waren we dan eindelijk in China. Daar werden we met wagon en al in de lucht getilt aangezien de Chinese rails dunner is dan de andere rails in Rusland en Mongolie. Na een ietwat onrustige nacht (we zaten samen met een dikke Mongoolse vrouw, zeg maar gerust walvis, in een coupe die het voor elkaar kreeg om de hele dag en nacht te slapen en keihard te snurken) vingen we al enige blikken op van de Chinese muur. Het beloofde een mooie dag te worden. Eenmaal aangekomen op het centrale station in Beijing stond het hostel dat we in gedachten hadden al mensen gestuurd om een gratis lift te geven. Met de bus werden we aan de rand van het plein van de Hemelse vrede gebracht. Op het moment dat we uitstapten kwam er echt veel op ons af. Ons hostel bleek midden in een hutong te liggen. We liepen door de smalle straatjes met schreeuwende Chinezen, de vele schranskraampjes, de riksja's en figuren op fietsen zo zwaar bepakt dat je toch echt verwacht dat ze elk moment om vallen. Het hostel ziet er super uit. We slapen op een slaapzaal met iets van 12 bedden, maar tot nu toe is het geen probleem geweest. In de late namiddag nog ff naar het plein van de Hemelse Vrede gelopen. Superraar om daar te staan, op een plein waar Mao nog niet zo lang geleden al die mensen toesprak en waar de studentenopstand in 1989 genadeloos werd beeindigd. Als snel bleek dat we een gewillig doel zijn voor mensen die van alles willen aansmeren. In het begin erg leuk, maar na een tijdje komt "Buy Postcards, 5Yuan?" echt je neus uit. Ons eerste woordje Chinees dat dus veelvuldig in de praktijk werd gebracht is dan ook "Poeja" wat een botte nee betekend. Verder nog midden in een hutong bij een kraampje aangeschoven die hete (qua pepers en qua warmte) soep met slierten serveerden. Nog steeds blaren op onze lippen, maar ondanks dat toch wel erg lekker. Daarbij hebben we in ieder geval een hoop Chinezen vermaakt met onze kunsten om met stokjes te eten. Na de eerste Chinese pilsjes ( 30 eurocent voor 0.620l) onder de wol gekropen.

De volgende ochtend stonden we helemaal klaar maar toen kwam toch een beetje tegenslag. De i-pod die we mee hadden gebracht om foto's op te zetten deed raar. We dachten dat het aan het kabeltje lag dus we trokken erop uit om een nieuw kabeltje te scoren. Enigste probleem, alles is in het Chinees. Na een avontuur van een dikke 4uur hadden we hem dan toch uiteindelijk. Opvallend was wel de enorme behulpzaamheid van de Chinezen. Ze rennen werkelijk de longen uit het lijf om ons te helpen. Nadeel, ons hele dagprogramma in duigen. Omdat we geen tijd meer hadden voor grote excursies zijn we naar het Chinees historisch museum geweest. We verheugden ons vooral op het deel van de communistische tijd. Helaas bleek dit deel gesloten te zijn ivm de olympische spelen van 2008 (waarom?? geen idee!). Verder was het museum wel ok, mooie Chinese uitleg bij alles wat we zagen, maar dat mocht de pret niet drukken. Aangezien het zaterdag was besloten we ons toen voor te bereiden op een stevige avond stappen in Sanlitun (de uitgaanstraat). Het werd een gezellig en mooi avondje. Vele barretjes met live muziek (niet al te best gezongen) en uiteindelijk in een salsabar geeindigd waar onwaarschijnlijk goed werd gedansen door de vele Zuid-Amerikaanse vrouwen. De volgende ochtend was weer even doorbijten, maar we gingen er weer voor.....doet de i-pod totaal niets meer: balen! Na het overwegen van de opties besluiten we om een 1GB kaart te kopen voor het fotoapparaat en af en toe CDtjes te branden. Toch hadden we nog tijd gevonden om naar de Verboden Stad te gaan. Erg mooi en indrukwekkend! De grote tempels, poorten en de tuinen. Het was zondag, dus wel hordes toeristen (van Chinese aard) die ook graag met ons op de foto wilden. Waarschijnlijk hangen we dus uiteindelijk in menig huiskamer te pronken. Als je uit de Verboden Stad komt loop je recht op een park af. Hier gingen we dus naar binnen wat een erg goede keus bleek te zijn. Behalve het mooie uitzicht op Beijing is het park voor de Chinezen zelf een oefen en relax plaats. Dit in de ruimste zin van het woord: politieagenten oefenen op het synchroon lopen, mensen zingen en dansen en vele spelletjes worden er gespeeld. Al snel deden we volop mee met een spel waar je een grote shuttle met je voeten moest overschoppen. In het begin lastig maar naar een tijdje volgde de omhalen tot groot vermaak van de omringende Chinezen. Iedereen doet ook mee, van jong naar oud. We waren werkelijk onder de indruk van een oma die die shuttle even hooghield. Uiteindelijk kregen we de shuttle cadeau en gingen we richting hostel...net op tijd want de figuur die de microfoon greep om te zingen deed alles om zo hoog mogelijk en vals mogelijk te klinken. Voor het vervoer terug een riksja genomen. De arme man zweette zich te pletter, maar wij hadden het ontzettend naar ons zin. Door de hutongs werden we naar onze bestemming gebracht. Het was al met al een heerlijke dag met als afsluiting het eten van Pekingeend! Niet de beste aangezien de meeste restaurants hier om 20.00 sluiten en wij om 20.45 kwamen aankakken, maar we gingen voldaan naar het hostel. Het valt trouwens mee met het rochelen in de restaurants zelf. Het is meer opstraat dat je af en toe een groene kwaai voorbij ziet vliegen; niet altijd even smakelijk als je net aan de noodle soep zit. Verder is het ook een keer gebeurd dat een Chinees er eentje in het gangpad van de bus legde...waarschijnlijk normaal aangezien alleen wij verontwaardigd opkeken. Gerry heeft zich inmiddels al goed aangepast en word een echte prof.

Maandag zijn we naar het Zomerpaleis gegaan, dat ietsje buiten Beijing ligt. Met de metro en de taxi was het goed te doen en binnen het half uur stonden we bij de ingang. Taxi's zijn trouwens erg goedkoop. Voor een ritje van een minuut of 15 betaal je in het totaal iets van 1.5 euro. Wel te doen dus. Het Zomerpaleis was ook mooi, maar viel wel een beetje in het niet met de Verboden Stad. Wel lekker uitgewaaid aan het meer en nog wat acrobatische kunsten vertoont. 's Middags niet heel veel meer gedaan. Een beetje door de stad geslenterd en afscheid genomen van Kristin en Michelle. Zij gaan nu verder met een excursie vanuit hun studie. 's Avonds erg lekker gegeten en natuurlijk hebben we weer geluk. We ontmoeten een backpacker die ons een tip geeft om de muur de bezoeken bij Simatoa en daar een hiking te doen. Aangezien dat voor dinsdag op het programma staat regelen we op het laatste momentje deze trip. We gaan vroeg naar bed want het is vroeg vertrekken de volgende ochtend.

Rond een 07.00 staan we klaar bij de bus. In het totaal duurt de heenreis 4,5 uur, maar dan heb je ook wat. De muur was onbeschrijflijk mooi. We hebben ons het leblazerus gefilmd en gefotografeerd, maar dit zal waarschijnlijk in het niet vallen bij de werkelijke schoonheid. We hebben in totaal 4 uur over de muur geklommen. De muur was varierend gerestaureerd en vervallen. Tot zover onze ogen reikte zagen we hem over de bergtoppen kronkelen. Daarbij scheen de zon, was het een graadje of 14 en zijn we lekker verkleurd (anders dan in Nederland zoals we horen). Een topdag dus. Rond een uur of 19.00 waren we weer terug. Lekker uit eten geweest en helemaal de schrompes gegeten voor een ' lousy' 2,5 eurie de man. Een hele Chinese familie zat er te eten en al snel was het hilariteit alom om het toosten met ons, wij die ik-weet-niet-wat met ze meeschreeuwen en het opzetten van een Jupiler muts. De Chinesen zijn echt een tof volk. Vaak worden we op straat benaderd door mensen die lekker met ons komen babbelen over van alles en nog wat; ze willen namelijk hun engels oefenen en zijn gewoon echt geinteresseerd in wat we doen en wat onze plannen zijn en raken helemaal enthousiast als we de foto's van onze vriendinnen tonen. Onze tijd in Beijing is helaas al bijna ten einde. Morgen willen we heel vroeg (rond een uur of 06.00) naar het park gaan om de gymnastiek oefeningen van de Chinezen mee te krijgen. Daarna gaan we door Beijing fietsen om vervolgens rond 17.30 met de nachttrein naar Xi'an te gaan.

We willen nog even zeggen dat we alle reacties op onze stukjes echt heel tof vinden!! Allemaal bedankt! Nou, we breien er weer een eind aan aangezien we morgen heel vroeg gymnastiek hebben. Tot in Xi'an!

Groetjes Gerry en Niek

*****************************************

Well it's time again for a new update. We are already in Beijing now, but we will start again from the place we said goodbye to. We spended the last night in a live music bar with Kristin, Michelle (both Germay), Graig (South-Africa) and a guy from Israel) in Ulaan Baatar. We listened to nice music with good pints and sitting between people from Mongolia. The only problem was the early train at 08:05 next day. With a little headache and our back packs we were right on time for the Trans Mongolia Express. After several hours we passed the Gobi desert which welcomed us with a terrible sandstorm. You would have said, no problem, but the wasn't that closed to beat the sand. The result was we sat in a train full of sand everywhere and it was a survival to pass wagon to wagon in this terribel curcomstances. Around 22:00 we arrived at the Chinese border. Each wagon was lifted to change its wheels, cause the rails in China is smaller than in Russia and Mongolia. After an unquiet night (we were accompanied with a Mongolian woman, you also can say a whale, cause she slept the whole day and night and with a lot of noice) we catched some sights of the Great Wall (Chinese wall). This would be a nice day! We arrived at Beijing central station and people from the hostel we desired we're already waiting for us for a free ride to their accommodation. We passed Tiananmen square by bus. At the moment we went out of the bus we saw a lot in the streets. Our hostel lays in the middle of the ' hutongs' We walked threw small streets met screaming Chinese people, souvenir stalls, riskja's and figures riding bikes with lots of package. You would think they can fall every moment.

The hostel looked super. We sleep in a dorm room for 12 persons and till now that amount is not a problem. In the late noon we walked to the Tiananmin square. Really strange to be there, at the square where Mao talked to it's population and where the rebellion of students in 1989 was ended by tanks. Very fast we remarked we were a target for sellers with all kind of stuff. It's nice in the beginning but after a while is "Buy potcards, 5 Yuan?' very bottering. We practiced our first word in Chinese very much: Poeja, which means ' no'. Further we ate in a stall for having a noodle soup (wh\ith lot's of peppers). We still feel it at our lips, but nice taste. We entertainted a lot of Chinese with our way of eating with sticks. After the first Chinese beers (€0,30- for 0,62 liter) we went to sleep.

The next morning we were ready very early, but we had some bad luck. The i-pod for back upping pictures didn't work very well. We tought the problem was the cable so we left the hostel for scoring a new cable. A problem cause everything in Chinese. After an adventure for 4 hours we finally had it. Admirable was the service of Chinese people who like to help you. They really run their longs out of their body for us. Disadventage was the disturbed day programm. We visited the Chinese museum cause there was no more time. We looked forward to the museum of the Chinese revolution. It was a pity it was closed cause of the Olympics 2008. (why? no idea). The museum was ok, nice Chinese explanation everywhere, but it did not change our pleasure. It was saturday, so we prepared for going out in the night at Sanlitun street. It was a nice evening. Lots of bars with live music (difference in quality) and ginally we finished in a salsabar. A lot of people were dancing very well in the Brasilain way it should be. Next morning we went for it, but again a problem with the f*cking i-pod. It didn't work anymore, so we decided to buy a 1 gb card for the camera and to burn discs regularly. Anyway we had time enough to visit the Forbidden city. Very beautiful! It was sunday, so there were a lot of Chinese tourists which liked to be with us on a picture. So probably we will be in a frame in lots of Chinese living rooms.Big tempels, gates and gardens. When you walk straight ahead you arrive in a park. We took the entry which was a good choice. Execpt of Beijings nice view, the park is a nice place for Chinese to relax and practice things. This is in many ways of course. We saw police agents practicing synchron walking, people sang and danced and they played lots of games. After a few minutes we also participated with playing with a big shuttle kicking to somebosy else. Hard in the beginning but after a while we succeded with pleasure of a lot of Chinese. Everybody participated, young and old. We were impressed by a granny kicking a shuttle. Finally she gave it to us as a present and we went to hostel... quiet on time cause a figure gripped the microphone and tried to do everything to sing so high and terrible as possible. As transportation we took a riksja. The poor man was sweating terribly, we liked our time very much threw the hutongs even. It was a nice day to finish with the typically Peking duck! We had a worse one cause our first option was already closed at 20:30, but with a full stomache we returned to our hostel. By the way: spitting in restaurants is not that much as we expected before, it's only in the streets you see flying some green stuff in the air. Not very pleasant while you eat your noodle soup. We also saw a Chinese spitting one in the corridor of a bus... probably normaal cause we were the only ones we were amazed. Gerry adapted already and will be a proffesional spitter.

Monday we went to the Summer Palace, situated at the outerside of Beijing. However, using metro and taxi it took us only about 30 minutes to reach the entrance. Cabs are very cheap by the way. For a drive of 15 minutes one pays approximately 1.5 euro. That is even cheap for us backpackers! The Summer Palace was very nice, but compared with the Forbidden City it stood a bit in the shadow. We got a fresh nose though by the strong wind at the lake and we even did some acrobatics. That afternoon we just walked a bit through the city. At the end of the afternoon it was time to say goodbye to Kristin and Michelle. They will go on with an excursion organised by their study. In the evening we had a good meal and of course we had some luck. We met a backpacker who gave us a hint that we should hike the Great Wall at Simatoa. As we wanted to do this on Tuesday, we arranged this trip in the last dying seconds. We went to bed quite early since the departure to the Great Wall would be early.

At about 7 o'clock next morning we were at the start of a long busdrive. In total it took 4.5 houres to reach the Great Wall, but it was more than worth the trip. The Great Wall was so beautifull! We took pictures and shot movies like crazy but most likely it will only show a few percent of its true beauty. In total we climbed the Great Wall for 4 houres. The Wall was sometimes restored and sometimes it was just ruines. As far as we could look, the Wall found its way on top of green hills. To make the picture complete the sun was shining and it was about 15 degrees Celsius (in contrast to the weather in the Netherlands), so we have a slight color now. In short, we had a day we will not forget! At 7 o'clock in the evening we were back at the hostel and went to a small restaurant. Here a family was having diner. It took not long time before there was a lot of fun. They cheered when we toasted with them, yelled some crazy Chinese words or when we put on our Jupiler cap. The Chinese people are really cool! It often happens that we walk on the street and they want to talk to us. They are very interested in our lives and plans and really like it if we show pictures of our girlfriends; on the other hand they have the opportunity to practice their english. Unfortunately our time in Beijing is on an end. Tomorrow morning (very early at 06.00h) we go to the parc to see the gymnastics of the Chinese people. Afterwards we are planning a bicicle tour and at 17.30 we will leave Beijing on the nighttrain to Xi'an.

We just want to say that we are very happy with your reactions!! Thanks! Now, we will end it here since tomorrow morning it is early gymnastic practive. See you in Xi' an

Warm regards,

Niek and Gerry